فصل بهار
فصل بهار فصلی است که می توان در آن عاشق شدفصل بهار
فصل بهار فصلی است که می توان در آن عاشق شدمرا احساس کن
مرا احساس کن!
مرا احساس کن که چگونه پردردم و تو آنرا نمی بینی؟
ای کاش حال مرا می دانستی! مرا باور کن من همانی بودم که بی قرارت کردم اما تو گفتی من که باشم!
ای کاش مرا می دیدی چگونه در باغچه سر به سوی آسمان صورت تو را در ماه جستجو می کردم........
می دانم باور نمی کنی اما باور کن، تو هر کجا که باشی من با تمام وجودم فریاد می زنم مرا احساس کن!
آیا تو می دانی اوج نقطه بی قراری ام کجاست؟
نقطه ای که چشمانم ناز نگاهت را همراه توام غرورش خرید.
در شبستان تنهایی ام به تو می اندیشم ، به تو که زیبا ترین واژه و بهترین بهانه برای ماندنی.
آهنگ
برای دانلود اینجا کلیک فرماییدhttp://s8.picofile.com/file/8359405876/Sasy_Hame_Bada.mp3.html
تصویر
عکس
در راهروهای غروب
در راهروهای سکوت با پای پیاده به پیش می روم با جاده هایی از غم با نوازشی از گل سرخ که کبوتران آن را برای من به یادگار گذاشته اند با رایحه ای از زندگی به پیش می روم با کبودی که بر گل یاس نشسته آهسته قدم می زنم و کم کم غم خویش را با او در میان می گذارم .دیگر آن کبوتران زیبای قصه های دور و دراز نمی آید...
و دیگر این کلام را نمی گویم به او........
دیگر این کلام که سرآغاز یک لغزش تن بود. دیگر نمی توان رویای کبودش را برایم تعریف کند. او دیگر کلام آخرش را برای من بازگو نکرد. من آمدم به کوچه های دلواپسی به سرازیری یک دریا و به فروکش کردن یک آتش ، آری با او دوست شدن یعنی دل از دنیا بریدن بر دنیای دیگر قدم گذاشتن با او راه بودن یعنی یک دنیا آرامش . آرامش را می توان در قدم به قدم راهش دید ، آرامش را می توان در کبودی رنگ زیبای آسمان دید ، آرامش را می توان در سرخی لبانش دید در زیبایی روزگار جوانی دید، آرامش را می توان در دیدار زیباترین ها جستجو کرد.
غزل تقویم ها
عمری به جز بیهوده بودن سر نکردیم
تقویم ها گفتن و ما باور نکردیم 
در خاک شد صد غنچه در قصل شکفتن
مانیز جز خاکستری برسر نکردیم
در تب لبیک تاول زد ولی ما
لبیک گفتن را لبی هم تر نکردیم
حتی خیال نای اسماعیل خود را
همسایه با تصویری از خنجر نکردیم
بی دست و پا تراز دل خودکس ندیدیم
زانرو که رقصی با تن بی سر نکردیم.